حمام شیخ بهایی یكی از شاهكارهای معماری و مهندسی جهان است. حمام شیخ بهایی مربوط به دوره صفویه است كه با مهندسی شیخ بهایی ساخته شده است، سیستم گرمایی این حمام از شاهكارهای مهندسی با استفاده از قوانین فیزیك و شیمی محسوب می‌شود.آب این حمام با سیستم "دم و گاز" یعنی از گاز متان فاضلاب مسجد جامعو چكیدن روغن عصارخانه شیخ بهایی كه در مجاورت حمام قرار دارد روشن می‌شده است.این حمام با استفاده از این سیستم پیچیده مهندسی به مدت طولانی تنها با یك شمع روشن می‌شده است.این حمام از نظر معماری مانند سایر حمام‌های صفویه دارای ویژگی‌هایآن دوران است.
تاریخ ساخت آن را سال 1065 عنوان می‌كنند و طراحی آن را به شیخ بهایی نسبت می‌دهند.در اقوال آمده كه این حمام اسرار آمیز خزینه‌ای دارد كه آب آن خودكار و بدون مصرف انرژی مستقیم گرم می‌شده است.

البته بنا برنظر رایج‌انرژی گرمایی حمام از گاز و انرژی مالی فضولات و فاضلاب تامین می‌شده كه از طریق سفالینه‌های تهیه شده و مكش گازهایی چون متان و اكسید گوگرد استفاده می كرده است.