گروه اصفهان شناسی زنده رود

برج کبوتر شرقی هزارجریب

قدمت این برج کبوتر مربوط به زمان صفویه می باشد. بنای آن را به اواخر قرن 16 و اوایل قرن 17 نسبت می دهند.

مصالح اصلی ساختمان این کبوترخانه، خشت خام، گل و کاهگل می باشد.

این برج مجموعه ای از هشت استوانه کوچک در اطراف یک استوانه بزرگ می باشد، اتصالات استوانه های خارجی و داخلی سختی سازه را افزایش داده و پرواز ناگهانی چند هزار کبوتر به پایداری برج آسیب نمی رسانده است.

نوارگچی و قطار بندی آجری علاوه بر ایجاد پوشش تزئینی روی دیوار باعث می گردیده که با حرکت موجی شکل که به دیواره ها  داده تا حد امکان از ضخامت آنها کاسته و بر پایداری برج بیفزاید و همچنین به سبب صاف و صیقلی بودن این سطح از عبور و دخول ماربه برج جلوگیری می نموده است. این نوار گچی را می توان در تمامی برج های کبوتر خانه مشاهده کرد.

  فضاهای ارتباطی داخل برج به ترتیبی است که دسترسی به تمام قسمت های برج برای کبوتران به سهولت امکان پذیر بوده و مسائل نور و تهویه رعایت گردیده است. افزایش فوق العاده سطح نسبت به حجم از توان مهندسی معماران حکایت می کند و نمایانگر ذوق و سلیقه معماری ایرانی است. این کبوترخانه نیز همچون دیگر کبوترخانه ها به عنوان کارخانه کودسازی برای مصرف زراعت ساخته شده است.